PNF - Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (Torowanie nerwowo-mięśniowe)
PNF jest koncepcją terapeutyczną posiadającą własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad aktywnością, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu - to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest aktywność. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała (irradiacja). Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań. Chory powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania. Chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z terapeutą.
Integralną częścią koncepcji PNF jest badanie pacjenta w celu określenia jego problemów na poziomie struktur/ funkcji, aktywności i partycypacji (ICF).
PNF to szeroki zakres oddziaływań na pacjenta. Nie są to jedynie wzorce kończyn ćwiczone z oporem, ewentualnie połączone z techniką. PNF posiada całą gamę działań umożliwiających terapię na macie, naukę wstawania i chodu, chodzenia po schodach, ćwiczenia mięśni mimicznych, a także pracę nad takimi funkcjami jak oddychanie, żucie i połykanie. Koncepcja zawiera także specyficzne techniki do pracy z pacjentem bólowym.
Koncepcja ta powstała w 1946 roku w kalifornijskiej klinice w Vallejo. To tam, niemiecki neurofizjolog - dr Herman Kabat wraz z fizjoterapeutką - Maggie Knott pracowali nad PNF. Przez następne lata wzrastało zainteresowanie Koncepcją, która do dziś doskonali się i przeobraża wykorzystując najnowsze osiągnięcia nauk medycznych. W niedługim czasie powstało Centrum Rehabilitacji Fundacji Kaisera (Kaiser Fundation Rehabilitation Center) stając się głównym ośrodkiem rozwoju tej Koncepcji. Obecnie koncepcja rozpowszechniona jest na całym świecie.
Nauczycielami koncepcji PNF jest 85 Instruktorów IPNFA prowadzących kursy PNF różnych poziomów na całym świecie.
Więcej informacji na stronach:
NDT-Bobath
Na świecie już od wielu lat stosowana jest z dużym powodzeniem koncepcja pracy opracowana w latach czterdziestych nazwana NDT – Bobath. Twórcami tej koncepcji byli dr Berta i Karel Bobath Czesi mieszkający w Londynie. Opracowali oni metodę o charakterze neurorozwojowym, a bazą do jej stosowania jest doskonała znajomość rozwoju neurofizjologicznego człowieka.
Koncepcja Bobath to badanie i terapia pacjentów z zaburzeniami CUN rozwiązująca problemy i zaburzenia funkcji, ruchu i napięcia mięśniowego. W koncepcji kładzie się szczególny nacisk na normalizację napięcia mięśni odpowiadających za prawidłową postawę i prawidłowy wzorzec ruchowy. Przez różne oddziaływania dąży się do wyhamowywania reakcji nieprawidłowych. Koncepcja Bobath zwraca uwagę na konieczność prawidłowych zgodnych z fizjologią oddziaływań od samego początku choroby. Już na intensywnej terapii wszystkie oddziaływania lekarskie, pielęgniarskie oraz fizjoterapeutyczne muszą być wykonywane tak, aby nie utrwalać patologii. Odpowiednie ułożenie, organizacja sali chorych, oddziaływania przy pacjencie muszą być wykonywane zgodnie z zasadami koncepcji Bobath.
Koncepcja Bobath zakłada współpracę zespołu złożonego z rodziny, lekarza, pielęgniarki, fizjoterapeuty, logopedy, psychologa oraz ergoterapeuty. Działanie takiego zespołu specjalistów pozwala na stosowanie prawidłowych oddziaływań przez 24 godziny. Wówczas pacjent może być usprawniany holistycznie. Rodzina jest dokładnie informowana, w jaki sposób należy postępować z pacjentem w czasie odwiedzin w szpitalu czy w sytuacjach życia codziennego w domu.
Koncepcja NDT Bobath koncentruje się na usprawnianiu pacjenta przede wszystkich w zakresie aktywności dnia codziennego (ICF), do których należą miedzy innymi obracanie się w łóżku, samodzielne siadanie, wstawanie z krzesła, chodzenia, jedzenie, picie. Uczy również jak poruszać, jak pielęgnować, jak karmić i jak postępować przez 24 godziny z pacjentem, który doznał uszkodzenia w CUN. Jest koncepcją terapeutyczną, która nie określa sztywnych ram terapii i jest podatna na ciągłe polepszanie i modyfikowanie oddziaływań tak, aby osiągać zadawalający dla pacjenta efekt.
Więcej informacji na stronie:
Terapia pediatryczna
Nasz gabinet oferuje zajęcia terapeutyczne dla dzieci i młodzieży z deficytami neurologicznymi, ortopedycznymi czy sprzężoną niepełnosprawnością.
Oferujemy indywidualnie dobrane zajęcia, prowadzone zgodnie z koncepcjami PNF oraz NDT Bobath. Są przeprowadzane według ustalonego planu terapeutycznego. Plan ten obejmuje: monitorowanie rozwoju ruchowego, stymulację umiejętności ruchowych, naukę prawidłowej kontroli posturalnej oraz rozwiązywanie problemów funkcjonalnych.
Specjalizujemy się w terapii zaburzeń kontroli posturalnej, wad postawy, skolioz, wad rozwojowych ośrodkowego układu nerwowego oraz rdzenia nerwowego, chorób nerwowo-mięśniowych.
Zajęcia terapeutyczne prowadzone są w gabinecie oraz w domu pacjenta.
Medycyna Ortopedyczna wg Cyriax’a
Medycyna Ortopedyczna jest jedną z cenionych metod diagnostyczno-leczniczych. Skoncentrowana jest na określeniu wzorca klinicznego i zastosowaniu skutecznego leczenia, charakterystycznego dla danej dysfunkcji.
Podczas badania interpretujemy informacje, pozyskane w trakcie wywiadu i badania klinicznego, stawiając jedną celną diagnozę.
Dokładne rozpoznanie przyczyny dolegliwości pozwala nam na zastosowanie efektywnej techniki leczenia. Jeśli potrzebna jest dodatkowa diagnostyka obrazowa czy też leczenie danego schorzenia wykracza poza kompetencje fizjoterapeuty, pacjent zostaje skierowany do odpowiedniego specjalisty.
Medycyna Ortopedyczna doskonale sprawdza się w rozpoznaniu schorzeń narządu ruchu, którym ulegamy podczas naszego życia. Precyzyjne diagnoza i efektywna rehabilitacja pozwalają naszym pacjentom na szybki powrót do codziennych aktywności.
Więcej informacji na stronie:
Terapia Manualna
W naszym gabinecie leczymy pacjentów w oparciu o techniki zaczerpnięte z dwóch systemów Terapii Manualnej. Zarówno tzw. niemiecki system Terapii Manualnej jak i stworzony przez F.Kaltenborna i Evjentha pozwalają na skuteczne diagnozowanie i leczenie pacjentów z dysfunkcjami narządu ruchu. Szczegółowy wywiad i badanie manualne pozwalają nam odnajdywać zaburzone struktury, określać stopień ich uszkodzenia, przeanalizować mechanizm pojawienia się dolegliwości, a także skutecznie je leczyć.
Przyczyna dolegliwości leży często w dysproporcji pomiędzy możliwościami tkanki, a jej rzeczywistym obciążeniem. Podczas terapii dążymy do przywrócenia fizjologicznej równowagi w stawach, w mięśniach, a także eliminujemy konflikty strukturalne powodujące ból lub ograniczające zakres ruchu.
Wieloletnie szkolenie pozwala terapeutom pozyskać umiejętności i doświadczenie, dzięki którym Terapia Manualna staje się doskonałym narzędziem pracy w gabinecie rehabilitacji.
Terapia Manualna wg koncepcji Maitland'a
Koncepcja terapii manualnej według Maitlanda to uznawana międzynarodowo metoda przeprowadzania badań i terapii u pacjentów, u których występuje ból i ograniczenie ruchu dotykające stawów, mięśni i nerwów w obrębie kręgosłupa, a także w obrębie kończyn górnych i dolnych. Terapia jest prowadzona indywidualnie, z doborem technik bezbolesnych i odpowiednich dla danego pacjenta. Cechą charakterystyczną metody jest wielokrotnie powtarzana ocena postępów terapii oraz cała uwaga skupiona jest na problemie bólowym czy też innym ograniczeniu pacjenta oraz wpływie tych czynników na życie codzienne.
Co zawiera w sobie Koncepcja Maitlanda:
- Umiejętność zadawania pytań w celu identyfikacji stopnia problemów ruchowych danej osoby
- Określone sposoby przeprowadzenia badań i testów w celu stwierdzenia jak duże są nieprawidłowości w ruchu danej osoby
- Określone techniki mobilizacji lub manipulacji, stosowane aby przywrócić idealną wolną od bólu mobilność w obrębie dotkniętych dolegliwością stawów
- Zdolność do określenia kiedy terapia manualna nie będzie raczej skuteczna i kiedy potrzebne jest leczenie z zakresu medycyny lub fizjoterapii
- Umiejętność oceny, które wykorzystywane są w celu ciągłego monitorowania efektów terapii w zakresie bólu i mobilności
- Umiejętność związana z prowadzeniem rehabilitacji funkcjonalnej oraz ćwiczeń które pomogą danej osobie wrócić na normalne poziomy aktywności.
Fizjoterapeuta stale skupia się na obserwacji pacjenta, modyfikując wykonywane ruchy zgodnie z jego reakcjami. Metoda ta jest bardzo uniwersalna, dlatego z biegiem czasu stale się rozwija i jest udoskonalana przez współczesnych rehabilitantów.
Więcej informacji na stronie:
- https://www.imta.ch/pl/
Masaż
Masaż leczniczy opiera się na technikach masażu klasycznego. Istnieje wiele technik tego masażu, wszystkie jednak polegają na stosowaniu systematycznych ruchów nacierania, głaskania, uciskania, ugniatania lub mocnego oklepywania skóry, mięśni lub stawów. Stosuje się go dla złagodzenia sztywności, napięcia i bólu mięśni, migrenowego i napięciowego bólu głowy oraz bólu lędźwiowo-krzyżowego, dla ogólnego odprężenia, dla przezwyciężenia stresu. Masaż leczniczy może usuwać skurcze nóg. Zwykle masaż leczniczy polega na rozluźnianiu mięśni oraz łagodzeniu napięcia psychicznego, a to przynosi ulgę i uczucie odprężenia. Ten rodzaj masażu zwiększa dopływ krwi do masowanego miejsca, co przyspiesza proces leczenia w masowanych częściach ciała. W zależności od potrzeb masaż leczniczy może też pobudzać napięcie osłabionych mięśni, uwalniać więzozrosty. W konkretnych wskazaniach w czasie zabiegu masażu leczniczego wykonuje się elementy masażu poprzecznego, masażu izometrycznego oraz akupresury. Masaż leczniczy jest wykonany w formie zabiegu całościowego lub częściowego.
Masaż sportowy w swoich technikach podobny jest do klasycznego masażu leczniczego. Wykonywany jest zdecydowanie silniej i energiczniej. Celem masażu sportowego jest jak najszybsze przygotowanie do ekstremalnego wysiłku sportowego, osiągniecie maksymalnych wyników sportowych, jak i usuniecie dużego zmęczenia organizmu po wysiłku fizycznym. Na skutek stosowania masażu sportowego dochodzi do usunięcia zakwasów, napięć mięśniowych bądź likwidacji powstałych kontuzji. Masaż sportowy jest integralnym elementem systemu odnowy biologicznej. Wykorzystywany jest jako środek pomocniczy w profesjonalnych programach treningowych. Pozwala lepiej przygotować ciało sportowca do wysiłku fizycznego. Zmniejsza ryzyko wystąpienia kontuzji. Masaż sportowy jest zalecany zarówno sportowcom zawodowym jak również powinni korzystać z niego sportowcy - amatorzy, dla osiągnięcia lepszych rezultatów i poprawy samopoczucia. Techniki masażu sportowego jako działanie terapeutyczne dostosowane są ściśle do uprawianej dyscypliny sportu.
Drenaż limfatyczny
Celem tego masażu jest usprawnienie przepływu chłonki w układzie limfatycznym. Osiągamy to w sposób mechaniczny przez przepchnięcie zalegającej chłonki i udrożnienie węzłów chłonnych. Skutkiem zaburzeń w układzie limfatycznym są nie tylko obrzęki, ale też rozstępy, cellulit, trądzik różowaty, przedwczesne starzenie się skóry i schorzenia wielu narządów wewnętrznych. W efekcie stosowania drenażu limfatycznego osiągamy m. in. poprawę warunków do produkcji limfocytów, transportu wody i soli mineralnych do komórek, co prowadzi do zwalczania bakterii oraz likwidacji obrzęków. Drenaż limfatyczny przeciwdziała niewydolności krążenia obwodowego, dzięki czemu efekt zimnych stóp przestaje być problemem. Jest to zabieg fizjoterapeutyczny, podczas którego zastosowywane są specjalne chwyty w formie powolnych ruchów okrężnych dłoni o dużej powierzchni i bardzo małej sile nacisku. Wykonywane są one zgodnie z kierunkiem przepływu limfy . Wskazaniem do manualnego drenażu są: obrzęki limfatyczne, tłuszczowe, pourazowe i pooperacyjne, wysięki, zmiany skórne spowodowane zaburzeniami krążenia limfy, profilaktyka zakrzepicy żylnej również przedoperacyjna, przewleka niewydolności żylna, leczenie schorzeń kończyn dolnych o różnej etiologii z obrzękami.